آیا می‌دانستید چای و تی هر دو کلمه‌های چینی هستند؟

 بلیط هواپیما و قطار

کشف چای در چین

چای یا چایی بعد از آب محبوب‌ترین و پرمصرف‌ترین نوشیدنی در بین ما ایرانی‌ها ست . این گیاه بومی چین است که در لهجه چینی جنوبی چای و در لهجه چینی شمال به تِی تلفظ می‌شود و جالب است بدانید که در تمام زبان‌های دنیا چون فارسی این گیاه به یکی از این دو لهجه نامیده می‌شود.

اصل بوته چای در چین برای نخستین بار در حدود ۵ هزار پیش شناخته شد. این گیاه در ابتدا خودرو بوده و به تدریج خواص درمانی آن نیز کشف شد.

دربارۀ کشف چای در چین افسانه‌های زیادی وجود دارد.

به عنوان نمونه گویند یکی از امپراتورهای چین پس اینکه از یکی از نزدیکان خود خشمگین می‌شود، دستور می‌دهد او را از شهر بیرون اندازند. آن شخص نیز آواره کوه و بیان می‌شود به طوری که از شدت ضعف نحیف می‌گردد تا اینکه روزی به بوته ای بر می‌خورد که تصور می‌کند برگ‌هایش خوراکی ست ، از آن می‌خورد و خیلی زود نشانه‌های سلامت در او ظاهر می‌شود.
پس از این واقعه به شهر باز می‌گردد و به یکی از دربایان شرح احوال خود را می‌دهد. خبر که به گوش امپراتور می‌رسد و مرد را فرا می‌خواند. با دیدن صورت زیبای او متعجب می‌شود و پس شنیدن داستان پزشکان دربار را مامور یافتن فواید این گیاه می‌کند.

دیگر افسانه‌های چینی کشف چای را به شن نونگ امپراتور اسطوره‌ای که در حدود ۵۰۰۰ سال پیش کشاورزی و طب را ابداع کرده بود، نسبت می‌دهد. داستان این کشف از این قرار است که او اعتقاد داشته، بهتر است پیش از نوشیدن آب آن را جوشاند. در یکی از سفرهای شن نونگ زمانی‌که آب را برای وی می‌جوشانند دو برگ چای در ظرف می‌افتد. پادشاه نکته بین وقتی بوی دم‌نوش را حس می‌کند، کمی از آن می‌نوشید و متوجه طعم مطبوع آن می‌شود و بدین ترتیب چای کشف می‌شود.

یگی دیگر از این افسانه این گونه روایت می‌کند که بودیهارما راهبی افسانه‌ای بودائی روزی به چین سفر می‌کند. او چون در زمان تمرکز و مدیتیشن (مراقبه) به خواب رفته بود، خشمگین می‌شود و پلک‌های خود را می‌برد. بوته‌های چای از نقطه‌ای می‌رویند که وی پلک‌ها خود را در آنجا انداخته بود.‌

ورود چایی به ایران

آشنایی ایرانیان با چای پیش از رواج عمومی آن بوده است. ابوریحان بیرونی در کتاب الصیدنه و در قرن ۵ هجری از چای و نحوۀ استفاده آن به عنوان نوشیدنی در چین و تبیت سخن به میان آورده است.

اما این گیاه در عصر صفویه یعنی حدود ۲ قرن پیش به صورت عمده وارد ایران شد و کم‌کم جای خود را در بین مردم باز کرد، به طوریکه امروزه مصرف سالانه چای در ایران رقم شگفت‌انگیز ۱۲۰ هزار تن است.

تاریخچۀ کشت چای در ایران

از اوایل قرن بیستم چایکاری در کشورهای ایران و ترکیه آغاز شد. قبل از سال ۱۲۸۰ ، کشت چای در ایران رواج نداشت و ایرانیان قدیم به جای چای، قهوه می نوشیدند. به همین دلیل چایخانه‌های امروزی همان نام سنتی خود یعنی قهوه خانه را حفظ کردند.
در سال ۱۲۸۰ به علت علاقۀ دولت وقت ایران به کشت چایی در کشور به مرحوم شاهزاده کاشف السلطنه چایکار که در آن زمان ژنرال کنسول ایران در هند بود، مأموریت داده شد تا چگونگی کشت و کار چای و اصول چایسازی را بیاموزد. مرحوم چایکار پس از مدت ها کار و تلاش روی مزارع چای در هند (حدود یکسال و نیم) موفق شد، اصول و فنون چایکاری را بیاموزد. پس از آن با موافقت دولت وقت هند دو هزار نهال را به ایران آورد بعد از مدتها تلاش و تحقیق و بررسی بهترین محل کشت آن را شهرستان لاهیجان شناخت.

پس از آن مرحوم چایکار با مشقات زیاد قطعه زمینی به مساحت حدود شش جریب در اطراف لاهیجان و همچنین مقداری زمین در اطراف تنکابن یافت و شروع به کشت این گیاه و تهیۀ چای خشک نمود.

وفات کاشف السلطنه

مرحوم چایکار بار دیگر در سن ۶۵سالگی عازم هند و چین و ژاپن شد. متخصصینی را به استخدام دولت ایران درآورد تا چایکاری و چایسازی را به ایرانیان بیاموزند ولی متأسفانه، کاشف السلطنه در مراجعت از این سفر در۳۱فروردین ماه سال ۱۳۰۸هجری شمسی در نزدیکی بوشهر با اتومبیل شخصی خود تصادف  کرد و دار فانی را وداع گفت.

مرحوم چایکار وصیت کرده بود تا او را در یکی از تپه‌های چایکاری که در سال ۱۳۰۷ خریده کرده بود به خاک سپرند و سنگ قبرش از جنس مرمر سیاه باشد و حفاظی اطراف آن ساخته نشود تا بوته‌های چای اطراف آن رشد کند. بعدها اطراف سنگ قبر او مقبره‌ای اخصاصی ساخته شد که همینک نیز موجود است.

برچسب ها: خرید بلیط هواپیما | خرید آنلاین بلیط هواپیما | چارتر | قطار زندگی | قطار خاطرات | بلیط چارتر | بلیط هواپیما | بلیط قطار | قطار | HK۲۴.ir